Vandaag is het 5 Mei bevrijdingsdag maar ook de dag dat 73 jaar geleden mijn moeder ter wereld kwam.
5 Mei bevrijdingsdag
Vandaag viert Nederland dat het 73 jaar geleden is dat het land is bevrijd van de duitse bezetters.
Maar voor ons had bevrijdingsdag net even een extra tintje, het was namelijk je geboortedag.
Ik heb het dan over mijn moeder die op 21 April overleed.
Hoewel er eigenlijk werd verwacht dat er bij haar uitvaart niet zoveel mensen zouden komen, was het toch wel behoorlijk druk.
Ze was geliefd in Schiedam west, en stond bekend als de buurt oma.
En hoewel het afscheid ingetogen en klein was, heb ik er toch veel van genoten.
Mijn relatie met mijn moeder
Veel mensen die dit zullen lezen zullen denken ” maar je kwam nooit bij je moeder”.
En gelijk hebben ze, dat kwam ik ook niet, maar dat had een rede.
Ze was namelijk heel strikt, kwam je bij je vader, dan kwam je er bij mij niet meer in.
Nu heb ik altijd getracht op vele manieren mijn onschuld naar haar te bewijzen.
En na het overlijden van mijn vader had ik dat dan ook eindelijk in handen.
Ik had zwart op wit staan, dat de auto verkocht was, en niet zoals in de rechtbankstukken staat vermeld dat deze gestolen was.
Jaren lang heb ik gezegd dat dit niet het geval was, zowel de rechtbank als mijn moeder geloofde dit niet.
Na de vondst wilde ik op korte termijn dit aan haar laten zien, en een poging wagen om het contact wat al meer dan 20 jaar verbroken was zien te herstellen.
Helaas kreeg ik daar op geen enkele manier de kans voor, je kwam te overlijden.
Nee 5 Mei bevrijdingsdag zal voor mij nooit meer het zelfde zijn.
Broer en zus
Wat een groot aantal mensen in mijn omgeving niet weten is dat ik nog een broer en een zus heb.
Men koos partij voor onze moeder, wat natuurlijk juist is.
Vaak wordt er gezegd dat je die mensen tegen komt die je al jaren niet heb gezien.
Zo ook tussen mijn broertje en zus, hoewel je het liever op een ander tijdstip had willen hebben.
En hoewel je broer en zus bent, merk je best wel wat de tijd met je doet, je vervreemd met elkaar.
Onwennig bindt je een gesprek aan, en probeer je steun bij elkaar te zoeken.
Persoonlijk vond ik het fijn om ze weer eens te ontmoeten.
5 Mei wordt nooit meer het zelfde
Hoewel Nederland de bevrijding viert, zei mijn moeder altijd dat voor haar verjaardag heel Nederland feest vierde.
Op het moment dat de fanfare door de straat heen kwam claimde ze direct dat ze speciaal voor kaar kwamen spelen.
Het zijn natuurlijk enorm leuke herinneringen aan haar.
Hoewel er vrijwel geen contact was, dacht ik elk jaar toch aan haar.
Elke keer dronk ik een biertje op haar, en bleef ik even stil staan bij je verjaardag.
Vandaag ook, ondanks dat je er niet meer bent, vieren we feest.
Vandaag wordt namelijk de verjaardag van je kleindochter Samantha gevierd, en stiekem, ja heel stiekem vier ik ook jou verjaardag.
De verbazing was groot van iedereen dat ik relaxed ben terwijl mijn vader overleden was.
Voor vele mensen is dit niet te begrijpen en kwamen dan ook met gemengde gevoelens en condoleances.
En om te voorkomen dat ik iedere keer mijn verhaal moet doen, heb ik er maar een artikel van gemaakt.
Vader overleden
We schrijven maandagavond 19 Maart 2018 rond de klok, ik wordt benaderd door mijn zusje dat het slecht ging met mijn vader.
Dit was de laatste keer dat we afscheid konden nemen van hem.
Het eerste wat ik vroeg aan haar, ” ga jij ook, ik wel want ik wil zekerheid hebben dat hij gaat.”
Ik ben mij bewust dat dit bij de rest van de wereld keihard aankomt, door sommige werd ik dan ook teruggefloten dat ik dat niet kon maken.
De vreugde (ik spreek voor mezelf, maar ik weet dat andere deze mening delen) was dan ook dat exact op 23:04 men vertelde dat vader overleden was.
Jammer maar ik heb deze uitlatingen op dat moment naast mij neergelegd.
Voorgeschiedenis
Er is veel gebeurd in het verleden, het huwelijk van mijn ouders strandde.
Deze strijd was zo heftig dat hij dreigde ons te ontvoeren.
Om van bedreigingen met de dood naar de advocaat van mijn moeder maar te zwijgen.
Dit was dan ook aanleiding om onder politiebegeleiding de deur uit te kunnen.
Toen ik ongeveer 15 werd, begon ik contact met mijn vader te zoeken.
Via via had ik vernomen dat hij een andere vrouw had, en zelfs kinderen.
Dit contact volgde inderdaad en ik trok er zelfs in.
Inderdaad hij had een andere vrouw (schat van een mens), en op dat moment drie kinderen (ook schatten).
Omdat het toch mijn vader is, had ik op dat moment zoiets dat ik een relatie met hem op kon bouwen.
Dat gebeurde ook wel, alleen achteraf gezien een extreem dure relatie.
Wat is er gebeurd dan?
Naar mate de tijd verstreek, de relatie toch niet was zoals ik voor ogen had ging ik op kamers.
Die had ik inmiddels gevonden in Schiedam, maar dat was van korte duur bedragen werden van mijn rekening afgeschreven die op dat moment onverklaarbaar waren.
Gelukkig kon ik nog bij mijn moeder terug, maar daar mee werd het probleem niet opgelost.
Integendeel, daar kwam boven water wat die rare bedragen waren.
Want niet veel later stond er een deurwaarder voor de deur die beslag kwam leggen op een auto.
Iedereen die mij kent, weet dat ik op de dag van vandaag nog steeds geen rijbewijs heb.
Laat staan een auto, toch stond er een op mijn naam, hoe kan dat.
Op advies van de deurwaarder ben ik aangifte gaan doen van oplichting / valsheid in geschrifte / diefstal en Identiteitsfraude.
Destijds wist de advocaat mijn te vertellen dat mijn paspoort gebruikt was bij het afsluiten van een lening voor de aankoop van een auto.
Een grote serie rechtzaken volgde tegen zowel de geldverstrekker als tegen mijn vader.
De politie had de auto inderdaad zien staan bij mijn vader voor de deur, op dat moment hadden wij de rechtbank verzocht hier beslag op te laten leggen.
Nog voor de beslaglegging is de auto als gestolen opgegeven, ik ben er zeker van dat hij hem heeft verkocht.
Helaas ben ik op dat moment door de rechtbank veroordeeld tot het betalen van die auto, met als doel een bank op te lichten.
Destijds noemde men dat een financieel economisch delict.
Met deze veroordeling werd het zelfs onmogelijk om een schuldsanering aan te vragen, immers keek men naar de veroordeling.
En die was niet in mijn voordeel, ik had een verwijtbare schuld.
Echter kleefde er nog een nadeel aan, want ook de verzekering van die auto stond op mijn naam.
Het feit dat meneer zware drinker was en de kans dat hij iemand zou dood rijden was enorm groot.
Probleem was wel dat ik daar dan verantwoordelijk zou zijn, ik betaalde immers de verzekering.
Nog meer schulden
Natuurlijk, van het een komt het ander, er volgt een beslaglegging op je inkomen waardoor je het andere niet meer kan betalen.
Ondertussen had ik zelf ook een relatie, en twee kinderen.
Maar het onvermijdelijke gebeurde toch we werden tot twee keer toe uit huis gezet.
Dit trok een enorme emotionele wissel op ons.
En zette ook een aantal andere relaties waaronder met mijn moeder, zus en broertje onder druk.
Wat begrijpelijk is, want het was niets anders dan ellende
Het is alleen jammer dat men er niet voor open staat om het gesprek nog eens aan te gaan.
Jaren van ellende en verhuizingen volgde, ondertussen was de relatie tussen mijn vader en mijn stiefmoeder over.
Na ons te hebben gevestigd in IJsselmonde vonden we eindelijk een klein beetje rust.
Na jaren kon er een schuldsanering worden opgestart door een bepaling in de wet.
Door het erkennen van de schuld kon er eindelijk een stabiele schuldsanering worden opgestart.
De vreugde was dan ook enorm groot toen wij een brief in de bus kregen met de mededeling dat wij klaar waren, eindelijk rust.
Nog meer slachtoffers
Nu heeft mijn vader mij eigenhandig ruim 25.000 euro afhandig gemaakt.
Dat is overigens exclusief kosten van de recht zaken en rente en overige kosten.
En wie denkt dat het daarbij is gebleven heeft het mis, ook bij mijn broertjes heeft hij het zelfde gedaan.
Deze hebben in hun leven ook al vele duizenden euro’s verspild aan hem voor een auto.
Ik denk dat als we alles bij elkaar leggen dat we op ruim 120.000 euro uitkomen wat hij zijn kinderen heeft ontnomen.
Ondertussen had ik hun het voorstel gedaan om ook aangifte te doen tegen hem.
Zodat hun misschien een heel klein beetje van het geld terug zouden krijgen.
Zelf had ik er ondertussen geen belang meer bij omdat dit verjaard was, we zijn inmiddels meer dan 25 jaar verder.
Ik weet zeker dat buiten zijn eigen kinderen om, er nog meer mensen zijn die benadeeld zijn door hem
En nee melden bij zijn kinderen heeft geen nut, we zijn al leeg.
Natuurlijk heb ik geprobeerd in de loop der jaren er eens met hem er over te praten.
Het enige wat zijn antwoord was dat het niet zijn probleem was, en daar moest je het maar mee doen.
Hij is dood, en nu?
Goed, hij is overleden en normaal gesproken zou je respect voor de doden moeten hebben.
Maar mijn vader kennende zou hij deze wereld niet verlaten zonder zijn kinderen (7 in totaal) nog een trap na te geven.
Als we hem een begrafenis willen geven, mogen we zelf gaan graven, een kist van pallethout in elkaar timmeren.
Want meneer is voor maar een krappe € 1000 euro verzekerd.
Jullie begrijpen het al, wederom kunnen wij kinderen opdraaien voor deze kosten, en wie weet wat er nog gaat komen.
Nee nu hij dood is zal en heb ik er geen traan om gelaten, integendeel de vlag hangt hier niet halfstok maar fier in top inclusief wimpel.
Want deze wereld is met zijn dood weer een stuk veiliger geworden omdat hij geen nieuwe slachtoffers meer kan maken.
En ja, ik zeg het, en ik schrijf het, dat hij mag rotten in de hel en nee ik ben niet de enige die zo denkt.
En nee, ik kwam al jaren niet meer over de vloer bij hem.
Zo nu en dan stelde ik hem op de hoogte als een broer of zus van hem was overleden.
En dat deed ik dan nog uit respect voor de nabestaande van de overledenen.
Ja, ik was erbij (gelukkig) toen de behandeling werd gestaakt, en dat had een rede.
Ik wilde namelijk 1000% zekerheid hebben dat de artsen hem dood hadden verklaard.
De organisatie van de Truckrun Spijkenisse zoekt voor de komende editie leuke goodies.
Aan ons de taak om mee te helpen met zoeken, dus delen wordt zeer gewaardeerd.
Goodies voor de gasten
Op 7 April 2018 zal er weer een bonte stoet aan trucks over Voorne-Putten rijden.
Truckrun Spijkenisse
Vele bedrijven stellen op deze dag een of meerdere vrachtwagen beschikbaar.
En dat is niet zonder rede, want de bijrijders zijn die dag gehandicapten.
De dag wordt meestal afgesloten met een volle tas met daar in leuke goodies.
In deze tassen probeert de organisatie zoveel mogelijk spulletjes te krijgen, denk aan pennen.
Maar ook kladblokjes, stickers, sleutelhangers of een petje.
Misschien heeft u nog wat in het magazijn liggen van een eerder gehouden vakbeurs.
De leden van de truckrun komt dit graag bij u ophalen om er leuke pakketjes van te maken.
En eerlijk is eerlijk, als de bijrijders een enorm leuke dag hebben gehad, dan heeft men een enorme grote glimlach op het gezicht.
Net zoals eerdere edities proberen wij die glimlach van oor tot oor te krijgen en dat kan door die tas te vullen met leuke goodies..
Wat is de truckrun eigenlijk
Dit jaar wordt de truckrun Spijkenisse voor de 21ste keer gereden.
op deze dag zijn de gehandicaten onze gasten.
Zij zijn die dag de bijrijder van de vrachtwagenchauffeur.
De gasten rijden een route over de eilanden van Voorne-Putten, waar de start en het einde in Spijkenisse is.
De chauffeurs maken er die dag een waar feest van, zo versieren ze hun geliefde truck.
Draaien lekkere harde muziek, en gaat al toeterend door de wijde omgeving.
En dat alles in een lange stoet, en de gasten genieten daar in volle teugen van.
De dag wordt afgesloten met een feest, clowns een disckjockey en nog vele anderen zijn die dag belangenloos bezig,
De afsluiting is de overhandiging van een tas vol met goodies, en daarmee is de glimlach compleet.
Nog even en we zwaaien 2017 uit en begint het jaar 2018 tijd voor een kleine terugblik op het jaar, maar ik kijk ook vooruit.
We zwaaien 2017 uit
Het was weer een geweldig jaar met verschillende up’s maar ook down’s.
We begonnen het jaar met het bekend maken van een record na het down gaan van deze website.
Dit na een artikel over serious request wat enorm veel verkeer genereerde.
De hoster besloot de website maar offline te halen.
Na het terug komen van deze website gaf ik aan het record van 28.907 unieke bezoekers te hebben verbroken.
Als doel stelde ik voor dit jaar om dit record te gaan verbreken.
Helaas liep anders anders, en nam zelfs het aantal gepubliceerde artikelen af.
Hierdoor stortte de bezoekers aantal volledig in.
We zwaaien 2017 uit, zodat we in 2018 weer terug te komen met leuke en goede artikelen.
Er liep wel meer mis in 2017
Op 1 Januari 2017 startte ik met een project Twaalf maanden, eerste letter, 52 weken.
De bedoeling was om elke week een foto te maken wat begon met de eerste letter van die maand.
Hoewel ik op 3 januari was gestart als postbode bij de firma Sandd. wist ik daar nog genoeg tijd in te steken.
In de zomer liep het totaal anders, want een tweede baan diende zich aan, en wel bij De Heer Land en water.
Hierdoor was de tijd om door te gaan met dit project beperkt tot het minimale.
Ik besloot dan ook vanaf dat moment het project vroegtijdig te stoppen, met pijn in het hart overigens.
En 2018 dan?
Nu 2017 ten einde loopt kijken we voorzichtig naar het nieuwe jaar.
Want ook dan staat er weer veel te gebeuren.
Denk aan de truckrun spijkenisse die dan op 7 April weer plaats vindt.
Nog even snel in 2017 wordt de website onder handen genomen.
Het nieuwe jaar gaat zeker een jaar worden van nieuwe en leuke uitdagingen.
Deze uitdagingen kunt u natuurlijk op deze website volgen.
Wij zwaaien 2017 uit, en gaan vol vertrouwen het nieuwe jaar in, u ook?
Namens ons, een hele fijne jaarwisseling.
Erik’s speciale gourmetschotels wilde eens wat extra’s aan zijn activiteiten toevoegen, en wij bodem hem die kans om dat eens goed uit te testen.
Erik’s speciale gourmetschotels
Gourmetten, een heerlijke bezigheid vooral zo rond de feestdagen.
Eigenlijk onzin want gourmetten kun je het hele jaar doen.
Erik had die gedachten dus ook, en timmert hard aan de weg om zijn gourmetschotels aan de man te brengen.
Hij is een aantal avonden gaan zitten, en bedacht verschillende recepten.
Zo levert hij verschillende soorten soep, uiteraard vers gemaakt.
En maakt hij de vleesschalen naar wens op.
Al het vlees krijgt bij hem een speciale behandeling.
Het ene vleessoort laat hij in de marinade liggen, die hij speciaal aanmaakt.
Een ander soort vlees krijgt van hem een behandeling van een aantal soorten kruiden.
Ook vis is niet veilig voor hem, en krijgt ook een heerlijke behandeling.
De gerechten zijn altijd weer een verrassing.
Nu ook voor de barbecue
Men neme een vrouw die 50 jaar wordt, je plaatst daarbij een barbecue en natuurlijk vlees.
Gelukkig had Erik net het idee geopperd om ook barbecueschotels te gaan leveren.
Meng dit bovenstaande nou eens bij elkaar, en je heb de perfecte mix om het te testen.
Toen Erik samen met zijn vrouw José de schalen kwam leveren, waren deze tot op de puntjes opgemaakt.
Natuurlijk ging de levering niet zo maar, want bij elke vleessoort werd tot in de puntjes uitgelegd welke kruiden er waren gebruikt.
En dat is natuur niet alleen een extra service, maar ook een stukje veiligheid in verband met een allergie.
En dat is toch wel iets waar Erik en José trots op kunnen zijn, want niet iedere leverancier doet dat.
Als de barbecue start, komen de vleesschalen natuurlijk uit de koelkast.
Wat direct opvalt is dat het vlees zeer vers is, wat ook geld voor de vis.
Bij het verwijderen van de folie, komen de geuren van de kruiden vrij, wat je uitnodigt om aan te vallen.
Alles heeft men op de schalen tot in de puntjes voorbereid.
Misschien kunt u het ook eens proberen
Nu kennen we Erik en José al een aantal jaar, en in de keuken houden ze wel van een uitdaging.
Want ze gaan graag aan de slag met verschillende recepten, ook die van u.
Dus mocht u een barbecue hebben, of u wilt met de feestdagen eens lekker gourmetten dan heeft u nu een adres.
Neem eens een kijkje op hun website, en neem eens contact met ze op.
En doe eens gek, en neem eens een speciale gourmetschotel of een barbecueschotel, eet smakelijk.
Samantha heeft haar diploma eindelijk in handen, dat heb ik natuurlijk vastgelegd op video, en ik, ik heb in eens een baan.
Samantha heeft haar diploma
Samantha heeft haar diploma
Vier jaar heeft ze er voor gewerkt, ze ging door diepe dalen, maar wist daar iedere keer weer uit te komen.
En dat harde werken van haar heeft geleid dat ze afgelopen donderdag haar diploma aan haar werd uitgereikt.
Natuurlijk zeer trots, en speciaal voor deze gelegenheid was haar oma en en tante naar Rotterdam gekomen.
Want zeg nou zelf z’n mijlpaal kun je niet ongemerkt voorbij laten gaan.
En afgelopen donderdag was ze dan ook zo trots dat ze zich zelf opperbest had gekleed.
Natuurlijk had ze ook een afspraak staan met haar spiegel en make-up.
Want het uitreiken van je diploma behoort toch een feestelijk tintje te hebben.
Ze kon dan ook aan het einde van de dag zeggen, “Samantha heeft haar diploma”.
Ze blijft haar droom volgen
De eerste woordjes die Samantha kon zeggen waren, ik wil kapster worden.
Nu ruim 15 jaar later gaat ze de grote stap zetten, en gaat ze door met leren.
Ze gaat dan ook een kappersopleiding volgen, hoe bedoel je je droom na jagen.
Natuurlijk als ouder steun je haar daar bij, en wensen haar dan ook enorm veel succes.
Nog meer goed nieuws
Mirande heeft kortgeleden een borstonderzoek gehad, waarbij een plekje was gevonden.
Na deze vondst was er een vervolg onderzoek nodig in het ziekenhuis.
Tijdens dit onderzoek werd ze al gerust gesteld dat men verwachtte dat het niets ernstigs zou zijn.
Afgelopen Woensdag belde het ziekenhuis dan ook met de definitieve beslissing.
Mirande is schoon.
Het betrof een melkklier (borstvoeding) die men tijdens het eerste onderzoek zag.
Een zucht van verlichting ging dan ook door het gezin.
Niet alleen Samantha was in opperbeste stemming, ook ik.
Want sinds een dinsdag ben ik al druk doende met gesprekken voor werk.
En met succes, want afgelopen vrijdag heb ik dan ook het contract getekend.
En zo heb ik geheel onverwachts weer een baan, wat een vreemde week is dit geworden.
De kittens eten voor het eerst vast voedsel, en zijn de gehele dag lekker in de weer, een kort (video)verslag.
Kittens eten vast voedsel
Nog even, en de kleine kittens zijn alweer een maand oud.
We zijn nu op het punt aangekomen dat ze niet meer te houden zijn in het nest.
Dus hebben we besloten om ze de volledige vrijheid te geven dat ze zelf in en uit het nest kunnen lopen.
En dat gaat uitermate goed, beter dan verwacht zelfs.
Ze klimmen en klauteren er op los, en dan met name in mijn broek.
Spelen met mijn sloffen, en maken het hun moeder soms wel heel erg moeilijk.
Ook de omgang met de twee katers Red Head en Tijger gaat heel erg goed.
En laten we killer niet vergeten, onze hond deze heeft de kittens ook volledig omarmd.
Ook al wordt hij regelmatig als speeltoestel gebruikt.
Kittens eten
De eerste maand is haast voorbij
Nu de eerste maand bijna voorbij is, is het zaak om de kittens langzaam aan naar vast voedsel te bewegen.
De kittens eten nog niet echt, hoewel de eerste al een beetje gegeten heeft.
En dat smaakte naar veel meer, want aan het gedrag te zien vond hij het wel lekker.
Kittens eten nog niet echt, want wat is nou gemakkelijker om nog bij moeders te drinken.
Toch wordt het zaak dat ook de overige drie kittens eten ook moeten gaan accepteren.
Want eens breekt de tijd aan dat ze niet meer bij moeders zijn, en dus ook geen moedermelk meer zullen hebben.
En we hebben een video gemaakt
Een filmpje zegt meet dan een foto, hoewel een foto ook enorm veel kan zeggen.
Toch plaats ik er dit keer een filmpje bij, want dat levert erg leuke beelden op.
Kortom veel kijk plezier ga ik de kittens eten geven.
Ook dit jaar is er weer een doden herdenking in IJsselmonde, en wel in Oud-IJsselmonde.
Doden herdenking in IJsselmonde
Zoals elk jaar in het hele land plaats vindt, verzorgt ook het comité 4 en 5 Mei de doden herdenking in IJsselmonde.
Zo zijn er twee leden aanwezig van de van Gent Kazerne van het korps mariniers die de erewacht vormen bij het monument.
Drie veteranen van het Contact Oud en actief dienende mariniers aanwezig.
Om half acht begint men met de ceremonie, zo zal het Christelijk Fanfare Corps IJsselmonde verschillende muziekcomposities ten gehore brengen.
De klokken beginnen te luiden om tien minuten voor acht, waarna Signaal Taptoe” samen met het het korpsmariniers van de van Ghentkazerne.
Om acht uur staan we twee minuten stil, voor hen die vielen in een nutteloze strijd waar ook er wereld.
De coupletten 1 tot en met 6 van het Wilhelmus zullen om twee minuten over acht worden ingezet.
Het comité 4 en 5 Mei zal daarna een toespraak houden.
Tijdens de doden herdenking in IJsselmonde zullen een aantal jongeren gedichten die geschreven zijn door Quinten Vroegop en Srishti Jiawan.
Quinten Vroegop en Kaya Segaar doen de voordracht van de gedichten.
Natuurlijk vindt er ook een kranslegging plaats bij het monument.
De Scouting IBN Buttuta een krans leggen uit naam van de Vereniging Oud Militairen Indië- en Nieuw-Guinea-gangers–Zuid-Holland Zuid.
Natuurlijk zullen er nog vele kransen volgen tijdens deze herdenking.
Iedereen die aanwezig is, krijgt een bloem aangereikt die men bij het monument kan neerleggen.
Vrijheid geef je door
Doden herdenking in IJsselmonde elkaar staan we er twee minuten bij stil.
Vrijheid geef je door, met deze deze slogan probeert het comité 4 en 5 Mei jongeren aan het denken te zetten
Door gebruik te maken van de hashtag #vrijheidgeefjedoor te gebruiken op de verschillende sociale media .
Toch, het besef is er niet echt bij de jongeren generatie, zo is het comité op zoek naar nieuwe leden om dit in stand te houden.
Bijna iedereen heeft wel iets met een oorlog
Bijna iedereen heeft in zijn of haar familie wel iemand die iets met een oorlog te maken heeft gehad.
Zo kan het zijn dat een opa is gesneuveld in de tweede wereld oorlog.
Misschien wel een oom die in Kosovo heeft gediend, nee de herdenking staat niet allen in het teken van de tweede wereld oorlog.
Ook ik heb een band met een oorlog, niet dat ik persoonlijk ten strijden heb getrokken.
Een familielid wat is omgekomen tijdens een oorlog, niet dat mij bekend is.
Nee iets veel mooiers, want tussen de puinhopen van de bombardementen op en om Rotterdam lag mijn oma een kind te baren.
Dit kind, ik noem haar mijn moeder is ter wereld gekomen op 5 Mei 1945, een bevrijdingskindje dus.
Dat is ook de rede waarom ik vindt dat dit elkaar herdacht moet worden, zonder haar was ook ik er niet geweest.
Een lastige, maar enorm leuke klus vier fotomodellen die nog geen twee weken oud zijn, we hebben ze.
Fotomodellen die veel bewegen
Het is een zeer lastige klus geweest.
Die kleine pluizenbollen blijven totaal niet stil zitten.
Ook al zijn ze nog niet zo snel, voor dat je ze goed in beeld heb, zijn ze alweer omgedraaid.
Het nadeel van een lens die je handmatig moet scherpstellen, maar ja vertel dat de fotomodellen maar eens.
Gelukkig ben ik zeer geduldig, en heb hier en daar een kleine vloek laten schieten.
Maar het resultaat mag er toch best wel wezen dacht ik zo.
Fotomodellen dit is Linx
Voortgang van de kittens
Ondertussen zijn bij alle kittens de oogjes open, en beginnen ze nu met de eerste stapjes te zetten.
Lekker wankel trachten ze voor uit te komen, op onderzoek uit, gelukkig nog op een beperkte oppervlakte.
Voordeel is dat nu ze kunnen zien, dat ze sneller ook d’r moeder kunnen vinden.
Daarmee is de honger sneller gestild dan voorheen, en als moeders er niet is, dan roepen ze haar wel.
Fotomodel Dobby
Moeder is zeer beschermend
Tijdens het maken van de foto’s, voelden de kleintjes zich zeer onzeker.
Zeer begrijpelijk want je haalt ze weg uit een vertrouwde omgeving.
Maar dat betekende wel dat ze moeders gingen roepen, en dat zorgde er weer voor dat die af en toe door het beeld kwam.
Of je zag haar kop, of alleen een pootje, in ieder geval maakte ze het mij soms zeer moeilijk.
Ze ging zelfs zover dat ze één van de kittens oppakte om deze weer terug te brengen naar het nest.
En ja dat was niet echt de bedoeling, maar goed dat is het instinct.
Fotomodel 3
Alle fotomodellen staan er op
Na ruim een uur vol geduld achter de camera te hebben doorgebracht, was het gelukt om alle fotomodellen er op te krijgen.
Helaas, de foto met model 3 staat er niet helemaal op, maar ik vind het toch en zeer geslaagde foto geworden.
Het lijkt wel of deze er zeer ontspannen bij ligt, een geweldige foto al zeg ik het zelf.
Ik heb de toekomstige eigenaren beloofd regelmatig verslag te doen van de pasgeboren kittens.
Kittens eten en groeien lekker
Laten we beginnen dat alle kittens al een nieuw huisje hebben.
Ik had de toekomstige eigenaren beloofd om ze op de hoogte te houden.
We starten dan ook een foto waar alle kittens aan het eten zijn (onder de foto gaan we verder).
Kittens
Alle kittens hebben al een nieuw baasje
Ze waren nog geen 24 uur oud, en allemaal hadden ze al een nieuw baasje.
Een goede zaak, want zo weten we wel dat ze op een zeer goede plek terecht komen.
Natuurlijk hebben wij de eis neer gelegd dat ze de beste verzorging krijgen die ze zich maar kunnen wensen.
En daar hebben we alle vertrouwen in, anders hadden we het niet toegezegd (door onder de foto).
Kiekeboe
Moeders, of wel Garfield maakt het ook goed
Het is natuurlijk best wel logisch, alle zorg en dus ook aandacht gaat uit naar de kittens.
Toch kunnen ze alleen maar groeien door de grootste zorg die ze van de moeder hebben.
Ze luistert naar de naam Garfield, en ze is enorm beschermd over haar kleintjes.
Heel geduldig houd ze haar nestje bij elkaar, en laat haar kroost in alle rust drinken (verder onder de foto).
Garfield
De komende dagen, wat gebeurt er
In de eerste tien dagen valt de navelstreng er af, geen nood want dat is een normale ontwikkeling.
Rond de tiende dag zullen ze ook voorzichtig de oogjes openen, die over het algemeen helder blauw zullen zijn.
Een mooi gezicht, alleen heel vaak zullen de oogjes de dagen er na verkleuren naar de definitieve kleur.
Natuurlijk in de eerste dagen zullen ze enorm veel melk eten bij hun moeder.
Zo zullen ze gemiddeld elke 2 a 3 uur drinken.
