25 Juni 2019 is de boeken in gegaan als een van de warmste dagen op die datum, en als je moet bezorgen in deze extreme hitte is het best wel afzien.
Extreme hitte
Als postbezorger ben je altijd lekker buiten bezig, weer of geen weer.
In de regen trek je een regenpak aan, met sneeuw een ijsmuts en een paar handschoenen, en bij een stevige wind zorg je voor dat je stevig in je schoenen staat.
Maar bij extreme hitte, dat is toch wel een zeer lastig verhaal, maar niet onmogelijk.
Hoewel ik al vrij laat aan mijn ronde begon, in het midden van de dag, scheen de zon al uitbundig.
Met een temperatuur van rond de 35 graden is dan best wel afzien, gelukkig heb ik gezorgd voor wat te drinken, zodat mijn vocht en suiker peil, wel goed blijft.
En dat was best wel nodig, want als je tussen de huizen liep, voelde je gewoon de hitte stralen van de bakstenen om nog maar te zwijgen van de stoeptegels, terwijl er op het stukje weiland best goed toeven was, nou ja op het asfalt na dan.
Het grootste voordeel tijdens het bezorgen waren de portieken in de flats.
Het was daar heerlijk koel, mensen kwamen regelmatig naar beneden net alsof ze wisten dat dit het koelste plekje was van de wijk.
En niets is zo lekker als aanspraak hebben tijdens het bezorgen, want dat was het resultaat van de koelte in het portiek, helaas is het aantal portieken in mijn wijk zeer beperkt, in totaal maar drie.
Veel drinken tijdens de hitte
Heet was het zeker op 25 Juni, en als je dan door de straten loopt, en maar weinig beschutting heb, dan is het afzien.
Onder de grote bomen her en der in de wijk, was nog enige verkoeling te vinden, maar daar kun je moeilijk de hele tijd blijven staan.
De extreme hitte maakte dat het uitgestorven was in de straten van Ridderkerk Bolnes, zelfs de kinderen speelde niet buiten met dit weer.
Er heerste een grote stilte, mensen zaten in de achtertuin, contact was dus niet mogelijk.
Kinderen hadden een tropenrooster en waren al vroeg thuis, en liepen met waterpistolen op elkaar te schieten om af te koelen, vele bij elkaar in de achtertuin waar waarschijnlijk de schaduw was.
In een andere straat hoorde je kinderen spetteren in het water, de ouders hadden voor de verkoeling maar een bad in de tuin geplaatst.
De parasollen staken fier boven de schuttingen en de begroeiing uit, de flesjes bier hoorde je één voor één weer leeg terug de krat in gaan.
Het enige wat je dan als postbezorger kunt doen bij deze extreme hitte is drinken, heel erg veel drinken.
En dat is dan ook wat ik gedaan heb, en tijdens de ronde heb ik deze zelfs onderbroken om extra te gaan halen.
Om mezelf door de ronde heen te slepen, had ik dit keer muziek opgezet.
Want zeg nou zelf, post bezorgen op de klanken van Blof is toch wel het beste wat een mens kan doen in deze hitte.
Zingend en bijna dansend door de wijk, in de extreme hitte, maakt het dan nog een heel klein beetje dragelijk.
En hoewel ik er wat langer over deed om de wijk door te komen, was ik in het geheel maar ander half uur langer bezig dan normaal, en dat mocht de pret zeker niet drukken.
Op het einde van de rit, met gezwinde spoed naar huis, en je raad het al, voor een heerlijk ijskoud biertje waar ik zeker van zal genieten, inclusief de tweede en zelfs de derde.
Ontdek meer van W.A. van der Steen
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.