Galblaas en galstenen verwijderd

Woensdagavond zijn mijn galblaas en galstenen verwijderd, natuurlijk weten een hoop mensen dat al, maar niet iedereen heeft facebook.

Galblaas verstop door een galsteen.

Na eerder een aantal pijnlijke aanvallen te hebben gehad, sloeg woensdagochtend rond acht uur de pijn enorm hard toe.

In één gekropen va de pijn met iemand naar de spoedeisende hulp toe om mezelf zoals afgesproken daar te melden.
Omdat ik al een groot aantal jaar maagklachten heb, was de eerste reactie wederom dat het de maag betrof.
Gelukkig was er een arts, die vroeg wat ik er zelf dacht wat het zou kunnen zijn.
Ik gaf aan dat het de galblaas zou kunnen zijn.
De combinatie van klachten, deed men toch ook wel denken aan inderdaad de galblaas.
Tijd voor een onderzoek in die richting, dus werd er een echo gemaakt van de galblaas.
Tijdens de echo kwam dan ook naar voren dat men twee stenen zag zitten.
Waarvan één de uitgang blokkeerde , om de pijn te verzachte trachtte men tijdens de echte de steen naar achteren te drukken.
Zodat de weg tijdelijk werd vrijgemaakt en de pijn tijdelijk zou verminderen, helaas dit mislukte.

Hartslag en bloeddruk waren ook niet goed

Terug op de spoedeisende hulp, had men besloten dat er zo snel mogelijk geopereerd moest gaan worden.
En al direct werd er een groot aantal buisjes bloed afgenomen, en werd ik gelegd aan de hartmonitor.
Daar bleek al snel dat de bloeddruk, en de hartslag niet helemaal was zoals dat hoort te zijn.
En al snel stond dan ook de cardioloog naast het bed met vragen of ik last had van hartklachten.
Of ik pijn op de borst had en of ik problemen had met mijn linkerarm.
Ik moest al deze vragen negatief beantwoorden wat daar had ik geen last van.
Toch maakte men zich zorgen om mij met die toestand te gaan opereren.
En men ging dan ook in overleg om te kijken wat men moest gaan doen.

Ondertussen werd ik naar een andere afdeling gebracht, waar ik alleen lag.
En gelukkig iets van een televisie was, want ondertussen was het al vier uur geworden.
Nu had ik wat afleiding, en kreeg een sterkere pijnstiller toegediend via het infuus.
Rond zes uur, verhuisde ik naar boven, waar ik op een zaal kwam te leggen.
Ondertussen lag ik nog steeds aan de hartmonitor.

Groen licht voor de operatie

Terwijl ik inmiddels op de zaal lag, kwam men nog één maal kijken hoe het met mij ging.
Na een kort gesprek, voegde ook de cardioloog zich bij het gesprek die aangaf dat men geen bezwaren zag om een operatie tegen te houden, hiermee lag de weg vrij.
Ook gaf men aan, dat met de operatie vier gaatjes worden gemaakt, waardoor alles zou gebeuren.
Mocht dit niet lukken zou men één grote snede maken waardoor men dan te werk zou gaan, het is de eerste optie geworden.

Om kwart over acht, werd ik dan ook overgebracht naar de operatiekamer.
Daar werd alles in gereedheid gebracht om de galblaas en de galstenen te verwijderen.
De operatie heeft in totaal anderhalf uur geduurd.

Rond 23:00 uur werd ik uit de narcose gehaald, en mij verteld dat de operatie succesvol was verlopen.
De galblaas was verwijderd, en in plaats van twee galstenen had men er drie verwijderd. Tot mijn verbazing kreeg ik deze dan ook netjes in een potje aangereikt.
De galstenen waren ter grote van een knikker, ook kreeg ik de mededeling dat de galblaas was zwaar ontstoken.

Weer naar huis

Terug op de zaal, kreeg ik als eerste wat te drinken, want tijdens de operatie moest ik volledig nuchter zijn.
Dus dorst had ik wel, hoewel ik vocht toegediend had gekregen.
Niet veel later zat ik ook drie boterhammen naar binnen te werken, en wat kan dat lekker zijn zeg.

En hoewel ik die nacht heerlijk had geslapen, was ik rond 4 uur al weer wakker, klaar wakker.
Gelukkig was er een televisie en had ik mijn tablet toch mijn beschikking, dus hoefde ik me niet echt te vervelen.
Ik voelde mij opperbest, de pijn was weg, en ik kon ook weer normaal ademhalen.
Dat was iets wat door de galblaas werd verhinderd.

Rond 9 uur stond de chirurg naast heb bed, en vroeg hoe het met mij ging.
Ik gaf aan dat ik mij enorm goed voelde, iets wat de rest van de zaal kon bevestigen.
Omdat ik al was wezen douchen en het ontbijt naar binnen had zitten werken.
Ik kreeg dan ook maar direct de mededeling dat ik ontslagen zou worden uit het ziekenhuis.
En dus naar huis mocht, iets waar ze mij op dat moment wel heel blij mee maakten.

Nu ik weer thuis ben, zit ik dit verslag buiten in de tuin te typen, ik voel de wondjes trekken.
Toch baart één ding mij toch wel zorgen, mijn bloeddruk en hartslag.
Gelukkig had ik voor morgen een afspraak staan bij de huisarts.
En in plaats het te gaan hebben over de maag of galblaas.
Zal ik aangeven dat hier meer onderzoek naar gedaan moet worden, zou dus haast zeggen wordt vervolgd.