Als je partner een hersentumor als diagnose krijgt, stort je wereld in en komt er verschrikkelijk veel op je af.
Hersentumor als diagnose
Twee weken had ze minimaal gegeten, geen kleur op de huid en een enorme hoofdpijn.
De diagnose van de huisarts was, ze zal wel stress hebben.
Tot het moment ik haar op de keukenvloer vond, totaal van de kaart.
De maar was vol, en belde direct een ambulance, die haar ter plekke na keken, en het toch niet vertrouwde.
Voor de zekerheid werd ze overgebracht naar het ziekenhuis.
Daar werd aan het begin van de nacht een hersenscan gemaakt, een voorlopige diagnose, mogelijk een hersentumor.
Na een weekend in het ziekenhuis te hebben gelegen, kreeg ze op de maandag een mri scan, en werd de hersentumor als diagnose definitief.
In het hoofd meerdere tumoren, waarvan de grootste een omvang heeft van vijf centimeter.
De wereld stort in
Een hersentumor als diagnose, met meerdere tumoren in het hoofd.
Nu kun je als partner alles verwachten, maar dit, nee nooit!
Een hele kleine opluchting kwam er na de uitslag van de ct scan, verder in het lichaam is alles schoon.
Een hele kleine minuscule pleister op de wonde.
Bij het horen van de uitslag van de ct scan, wist de behandelend arts te vermelden dat de overlevingskansen een half tot maximaal anderhalf jaar zullen zijn.
Ze zal dit dus niet overleven, we raken haar kwijt, ze gaat hoe dan ook dood.
En wat nu, wat staat er gebeuren
Er is een verwijzing naar het Erasmus Medisch Centrum, waar een mogelijke behandeling zal gaan plaats vinden.
Waar men alles uit de kast zal trekken om haar te helpen, om haar leven te verlengen, zodat we nog van haar kunnen genieten.
Maar door welke hel zal ze moeten gaan om het maximale er uit te halen om ze zolang mogelijk bij ons te houden.
Chemotherapie, bestralingen en misschien wel hersenoperaties.
Wat staat haar te wachten, wil ze dit wel, kan ze dit wel aan.
Ze is een sterke vrouw, dat staat als een paal boven water.
En ze zal vechten als een leeuw, maar in de wetenschap dat je dit keihard zal gaan verliezen.
Het enige wat ik kan doen, is nog net niet werkeloos toezien hoe ze ons ontnomen zal worden.
Ja, een hersentumor als diagnose hakt er vreselijk hard in, ik raak haar kwijt.
Lieverd, ik hou verschrikkelijk veel van je, nee ik wil je niet kwijt maar ik ga je wel verliezen.
