Er gaat geen dag voorbij of ik denk aan haar, maar vandaag gaan we met z’n allen Mirande herdenken, want vandaag is het exact 2 jaar geleden dat ze op 17:05 is overleden.
Mirande herdenken doen we samen
Hoewel ik aflopen zaterdag mijn verjaardag uitgebreid heb gevierd, was het toch een verjaardag met een dubbel gevoel, want in je achterhoofd denk je aan diezelfde verjaardag, alleen in 2019.
Hoewel ik toen het plan had om met de stichting ambulance wens met haar nog eenmaal naar de manege te gaan om te kijken hoe Amy kon paardrijden, maakte haar situatie het er niet beter op.
Er kwam om klokslag twaalf uur wel een ambulance voorrijden, alleen maakte deze de korte rit naar het hospice, een kleine 700 meter verder op.
Het besef dat ze juist op mijn verjaardag werd overgebracht had ze totaal niet, laat staan dat ze er nooit meer terug zou komen.
Vandaar dat ik mijn verjaardag vier met een dubbel gevoel, zo ook afgelopen zaterdag.
De dagen die er op volgen maken het er niet beter op, omdat je weet dat de dag aanbreekt dat ze kwam te overlijden.
Regelmatig kijk even naar haar, want haar as staat nog steeds in de vitrinekast, want van uitstrooien is nog steeds geen sprake geweest, en we weten allemaal wel waarom, juist corona.
Gelukkig staan we op vandaag met z’n allen stil bij haar overlijden, herdenken we haar.
Met de kinderen en haar vriendin halen we leuke herinneringen op, en vertellen we elkaar wat we het meest missen van Mirande.
Ja, we gaan Mirande herdenken, elk jaar weer zullen we hiervoor weer bij elkaar komen, om er bij stil te staan, en hoe we op dat moment zelf in het leven staan.
Hebben de kinderen het al verwerkt, hoe denken hun terug aan hun moeder, en haar vriendin, wat is haar gedachten gang nu ze haar beste vriendin kwijt is.
Afgelopen jaar was zwaar, maar wel veel bereikt
Het afgelopen jaar was voor mij best wel zwaar, ook al is ze er al even niet meer, maar tijdens een aantal rechtzaken kwam ze toch ieder keer weer voorbij.
Passeerde haar naam toch weer de revu, en wordt je toch weer even met je neus op de feiten gedrukt, niet leuk, maar wel nodig, helaas!
Gelukkig heb ik eind vorig jaar al hulp gezocht bij het verwerken van haar dood, en daarbij ook maar direct wat andere zaken aangepakt, ik bedoel ik was dat toch bezig.
En dan doe je meerdere vliegen in één klap, om het maar zo te zeggen.
Gelukkig zit er een rustigere tijd aan te komen, en kan ik die dingen gaan doen die ik graag wil doen, zoals de fotografie weer oppakken, en nog mijn andere hobby, maar daar later dit jaar meer over.
En bij beide hobby’s was Mirande nauw betrokken, ofwel ze deelde die hobby’s, gelukkig heb ik een tijdje geleden al gefotografeerd, hoewel het wennen was zonder haar, had ik er toen best wel zin in.
Nu is het vooral de tijd die ontbreekt, maar deze week vakantie, dus een vrijdag heerlijk naar de veluwe toe voor een heerlijke boswandeling.
Dat is ondertussen ook al weer een jaartje of 12 tot 14 geleden, en dat was toen met, jawel Mirande, dit keer ja ik samen met Ron, op die manier kunnen we samen Mirande herdenken tijdens de wandeling.
Natuurlijk zal ik een verslag maken op de website van deze wandeling, natuurlijk met de foto’s die gemaakt zullen worden.
Mirande herdenken om 17:05, doen jullie mee?
Vele mensen konden haar, was het niet van hier uit de wijk, dan was het wel van facebook, en anders wel van een andere bezigheid die ze had.
En wat is er nou nog mooier als we met z’n alle om 17:05 Mirande herdenken door een minuut stilte te houden.
Overigens ben ik voor mijn verjaardag een inzamelingsactie begonnen op facebook voor de stichting ‘Stop Hersentumoren‘, een donatie aan die stichting zou natuurlijk helemaal fantastisch zijn, groot of klein, het maakt niet uit, alles is welkom.
Ja, vandaag 2 November de dag dat we Mirande herdenken, mijn meissie, mijn wijffie, de moeder van onze kids, de vriendin van vele, we missen je nog steeds schat, elke dag weer, rust zacht!
Ontdek meer van W.A. van der Steen
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.