Lieve Mirande, je had vandaag jarig geweest en een leeftijd bereikt van 56 jaar, echter is je dat niet gegund, toch denken we aan je, staan we bij je stil en gedenken we jou.
Mirande zou jarig zijn geweest vandaag
Het is 25 Juli, officieel zou je jarig zijn geweest, en had je de 56 jaar bereikt, tenminste als alles goed was gegaan, echter liep het anders.
Toch staan we vandaag bij jou stil, en zullen we toch een klein feestje geven, daarbij zullen we stil staan wie jij was.
Als mijn vrouw, maar ook als moeder van onze drie kinderen, en als schoonmoeder, als dochter van je moeder, en als vriendin die jij voor vele was.
Mirande, een vrouw uit duizenden
Laat ik de spits afbijten met te beginnen te zeggen dat ik haar nog steeds vreselijk mis.
Ondanks dat ik inmiddels verhuisd ben, is er nog steeds plaats voor jou hier in huis, en ik weet zeker je had dit huis niets gevonden.
Je zou je tuin enorm gemist hebben, het contact met de buurtjes zou je enorm hebben gemist, nee wonen in z’n flatje zou niets voor jou zijn geweest.
Om nog maar te zwijgen over de ruimte, veel te klein voor jou hobby’s, die had je hier echt niet kwijt gekund, maar voor mij voldoet het en daar gaat het tenslotte om. (Lees verder onder de foto)
Wie was Mirande?
Veel mensen weten dat Mirande veel hield van dieren, regelmatig een hobby uitoefende zoals ministeck, schilderen, tekenen, fotograferen en haar dieren.
Wat niet veel mensen weten is dat ze enorm graag een boswandeling maakte, heerlijk op de veluwe, en dan wel in de omgeving van Otterlo, heerlijk aan de wandel en genieten van de natuur waar ze zich op dat moment in bevond. (Lees verder onder de foto)
Ze was ook enorm gek van bakken, oké goed was ze er niet in, want ze maakte wel eens brood waar je een waar dodelijk projectiel van kon maken.
Koekjes waar je je gebit op sloopte, en toetjes die je kon eten nadat je dit met hamer en beitel had los gebikt, nee de keuken was niet haar beste plaats, maar ze genoot er van en dat was alles wat telde. (Lees verder onder de foto)
Mirande was ook heel actief in de wijk, zo was ze bij verschillende activiteiten betrokken.
Iedereen kon haar in de wijk, en zodra ze iemand tegen kwam stond ze weer eens stil om een babbeltje te maken, soms tot vervelens toe, maar dat was Mirande nou één maal, een kwebbelkous van de bovenste plank.
Ja in de wijk was ze geliefd en graag gezien in de straten van Tuinenhoven. (Lees verder onder de foto)
Je verjaardag, we staan er bij stil
Ook al ben je niet meer bij ons, we staan vandaag allemaal stil bij jou, heffen we het glas op jou.
Want vergeten doen we je niet, want hoe je het ook bekijkt, je bent een deel van ons leven, en dan bedoel ik niet alleen het verleden, maar zeker ook de toekomst.
We dragen je allemaal bij ons, in de vorm van een tatoeage of in de vorm van een ring of wat dan ook.
Kimberley en Kenneth
Als iemand op jou is gaan lijken is het Kimberley wel, haar bouw, haar loopje haar gezichtsuitdrukkingen, we beginnen steeds meer van jou in haar te zien.
En dat is best wel angst aan jagend, als ik eerlijk ben, want soms heb ik het idee dat je in haar verder leeft.
Gelukkig timmert Kimberley aan de weg, is naarstig op zoek naar een baan, staat zeer positief in het leven en verwerkt het één en ander op haar manier.
Daarbij heeft ze heel erg veel steun van Miranda, en ja ik ben daar enorm blij mee dat Miranda zich daar voor open stelt.
Wat dat betreft maakt Miranda deze belofte meer dan waar, mijn diepe respect naar haar toe.
Al geruime tijd heeft Kimberley een vriend genaamd Kenneth, het goede nieuws is dat ze op 1 Augustus 2023 samen in het huwelijk zullen treden.
Ja, ze gaat trouwen, en tijdens deze ceremonie ben jij ook aanwezig, niet zoals we voor ogen hebben, maar op een iets andere manier.
Miranda en ik zijn haar getuigen tijdens de voltrekking van hun huwelijk, en wat een eer is dat zeg.
Ja één augustus ga ik Kimberley formeel weggeven aan Kenneth.
En daarmee zouden we dus officieel schoonvader en schoonmoeder worden, en ja je had Kenneth in je armen gesloten.
Pascal en …
We weten allemaal hoe Pascal is, meisjes en of vrouwen, hij heeft er op dat punt nog steeds geen trek in.
Hij werkt zich drie slagen in het rond, en leeft zijn leven.
Onlangs is hij bij het begeleid wonen wel een stap vooruit gegaan, hij is een etage gezakt, en dus een stap dichterbij gekomen voor zelfstandig, maar ambulant wonen.
Zeg nou zelf, dat is toch wel een enorme prestatie van hem, nog even en meneer heeft straks een eigen huisje, voor zich zelf alleen.
Ja ook op hem kunnen we enorm trots zijn, ik ben dat zeer zeker wel.
Samantha en Jelay
Oké, onze kleinste schreeuwlelijk die altijd riep ik verlaat Rotterdam nooit, wel die is haar belofte niet na gekomen, en eerlijk is eerlijk daar ben ik best wel blij mee.
Want ze heeft een enorm lieve vriendin, en een even zo lieve schoonmoeder waar ze regelmatig haar verhaal kwijt kan.
Samantha en Jelay zijn bezig om samen de wereld te veroveren, samen een leven op te bouwen.
De twee meiden zijn voor elkaar geschapen, letterlijk en figuurlijk.
Ze hebben allebei een baan, en zijn naarstig opzoek naar een woning in Brabant.
We kunnen dus zeggen dat we samen onze kinderen goed hebben opgevoed, want ze zijn alle drie op de juiste plek beland zoals ze het zelf willen.
Team Pegels
Ja team Pegels, hoe staat het daar mee?
Wel niet zo goed als we hadden voor ogen hadden, er bevinden zich nog al wat scheuren in het team.
Verschil van mening heeft er voor gezorgd dat we op een punt zijn gekomen dat er uitsluitingen plaats vinden.
Persoonlijk vindt ik dit nog al jammer, want beide proberen zich voor mij te winnen, want op beide vlakken willen ze toch wel hun plannen door zetten.
Gemiste kans denk ik dan bij mezelf, want ik wil geen vriendschappen verliezen, maar dit dreigt wel.
Feitelijk wordt ik gedwongen om partij te kiezen, over iets waar ik geen partij voor wil kiezen.
En hoewel beide (waar ik uit moet kiezen) goede intenties hebben en dus ook plannen hebben word ik daar toe gedwongen.
Terwijl beide personen mij enorm aan het hart gaan, letterlijk en figuurlijk.
Dat brengt voor mij dat er bepaalde vriendschappelijke relaties op dit moment verstoord zijn, en hoe lullig dan ook op een laag pitje staan.
Is dit een keuze, nee voor mij zeker niet, maar de situatie drift mij daar wel naar toe.
En ik vrees dan ook dat dit het einde van Team Pegels zal zijn, hoe jammer en hoe zwaar dit ook zal zijn.
Nog even dit
Er zijn van die momenten dat ik je mis, gewoon puur om te vragen hoe jij tegen bepaalde dingen zou aan kijken, hoe jij het zou oplossen.
Natuurlijk ook die knuffels van jou, en die verplichte zoen die je continue op eiste.
Ja, wat mis ik je lieve schat, gelukkig heb ik een deel van je 24 uur per dag bij je.
Na het overlijden van je vader heb ik van je moeder één van zijn zegelringen gekregen, daar heb ik een heel klein beetje as van jou in laten plaatsen.
Zo heb ik je dag en nacht bij me, en in moeilijke tijden kijk ik naar die ring, in de wetenschap dat je toch bij me bent, en dat stelt me gerust.
Mirande, vandaag had je jarig geweest, en hadden we er zoals altijd een leuk feestje van gemaakt, de laatste vier jaar is dit op een andere manier gedaan dan normaal.
Wij weten dat je daar boven je eigen feestje viert, op jou manier, vandaar namens ons allen ‘Van harte gefeliciteerd met je 56ste verjaardag, we houden van je‘
Liefs, Anton, Kimberley, Kenneth, Pascal, Samantha, Jelay, Miranda, Amy, Dylan, Ron en Silvia en iedereen die ik nog vergeten ben.
Ontdek meer van W.A. van der Steen
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.