Renovatie van een afrit in een weekend

De renovatie van een afrit in een heel weekend, het gebeurt regelmatig, maar zorgt voor frustraties bij de weggebruikers.

Renovatie van een afrit

Je staat er niet zo bij stil, maar het werken aan de weg gebeurt of in de nacht of in een weekend.
En de renovatie van een afrit gebeurt gewoon tussen vrijdag avond, en maandag ochtend.

Razend snel gaat de aannemer aan de slag, en zal beginnen met het uit frezen van het asfalt.
Door het frezen ontstaat er een verlaagd wegdek, wat op zich wel mooi glad oogt.
Direct daarna wordt de laag gereinigd, en meerdere keren met een borstel schoongeveegd.

Kort daarna is het tijd voor de asfaltploeg om de eerste laag aan te brengen.
Dit gebeurt met uiterste precisie, en met veel geduld.
Grote wagens rijden af en aan, om het asfalt aan te leveren.
Een beetje afhankelijk van het weer, wordt binnen 24 uur de top laag met asfalt aangebracht, wat er dan weer mooi strak bij ligt.

De renovatie van een afrit is natuurlijk nog niet klaar, wat er zullen nog lijnen, pijlen, haaientanden en pijlen op het nieuwe wegdek moeten worden aangebracht.
Pas daarna kan de weg worden opengesteld voor het verkeer.

Reacties van de weggebruikers

Bij de renovatie van een afrit, is een groot gedeelte afgesloten, en is de weg aan een kant volledig voor bijna al het verkeer afgesloten.
De stad uitgaan is geen probleem, maar er weer in, is eigenlijk onmogelijk.
Echter zijn er omleidingsroutes bedacht en aangegeven, en dient de weggebruiker een bepaalde letter te volgen om via een omweg toch op de plaats van bestemming aan te komen.

En als je als verkeersregelaar bij z’n project staat, verbaasd het mij iedere keer weer hoeveel mensen totaal niet op de borden letten.
Negen van de tien keer durft men zelfs te beweren dat er geen borden staan in de omgeving.
Natuurlijk weten wij wel beter, want er staan er maar meer dan honderd in de wijde omgeving,

Gelukkig hebben we een mooi overzicht, waarmee we de mensen wijzen dat ze een bepaalde route moeten volgen.
En daarmee haal je de frustratie weg bij de weggebruiker, en vervolgt deze zijn weg.

Mensen kunnen ook zeer eigenwijs zijn

Als er een kant afgesloten is, moeten mensen vaak omrijden, soms is het een paar kilometer, maar soms ook meer dan 20 kilometer.
En dat kost extra brandstof, en dus geld voor de weg gebruiker.
Dus gaat men smoezen verzinnen om er onderuit te komen.

Vaak zegt men dat ze aan de betreffende weg wonen, en dus bijvoorbeeld over het fietspad mogen.
Maar helaas, elke bewoner heeft een schrijven gehad, en meer dan de helft van de mensen kan deze niet tonen.
En dat betekend omrijden, hoewel ze soms ook wel stiekem over het fietspad rijden.

Gelukkig beschikken we over een portofoon, en vaak het volgende punt houd de auto staande, en gaat het gesprek aan met de bestuurder.
Maar in een enkele geval (blijkt het toch een bewoner te zijn) mag deze door rijden.
De rest wordt alsnog door de verkeersregelaar naar de weg begeleidt waar deze inclusief de omleiding alsnog kan volgen.
Kortom, hij heeft op die manier toch nog meer kilometers gemaakt dan dat hij direct aan de omleiding was begonnen.

Ja, bij de renovatie van een afrit komt veel kijken, maar uiteindelijk is het de zelfde gebruiker die er profijt van heeft als deze weer een goed wegdek onder zich heeft.
En zo kan men gemiddeld weer twintig jaar gebruik maken van deze afrit, en vele met veel plezier.
En dat maakt het werken aan de weg dan toch ook wel weer enorm leuk, zeker als verkeersregelaar.