Rookvrij de eerste week doorstaan

We hebben de eerste week achter de rug, die we rookvrij hebben doorgebracht, en was het gemakkelijk, totaal niet, maar gelukkig hebben we de pleisters.

Rookvrij, de eerste week zit er op

Oké eerlijk is eerlijk, we zijn zelfs al verder dan een eerste week, maar dat komt vanwege een aantal activiteiten die ik aan het begin van de week had.
Deze activiteiten waren trouwen zeer gemakkelijk door te komen, want je bent vrijwel continue bezig met verschillende dingen.
En dat maakte het toch wel gemakkelijk om de dag rookvrij door te komen.

Echter waren er ook momenten dat ik niets te doen had, en ja die waren lastig, om het maar even zo te zeggen.
Tijden dat ik alleen ben, tijden dat ik even niets om handen had, ja om die door te komen waren lastig.

En om even terug te komen op het vorige bericht, daar vertelde ik van de ochtend dat ik een bepaalde routine had, wel in de avond exact het zelfde.
En dan zul je zeggen, dat is bijna een dag verder, en dat klopt, maar de lekkerste peuk is nog altijd die van na het eten.
Van huis uit is mij altijd aangeleerd dat een goede maaltijd moet worden afgesloten met een peuk.
Maar ja, rookvrij, dus de peuk is er niet.

Begeleiding naar een rookvrij bestaan

Afgelopen woensdag had ik een afspraak staan voor de begeleiding die mij bijstaat met het stoppen met roken.
Deze dame vertelde mij dat het niet erg zou zijn om het roken te compenseren met een kauwgompje of een dropje.
Want voor het niet roken mag je jezelf best wel belonen, want het is toch een hele prestatie.

Echter vertelde ik haar, dat ik niet van de kauwgom ben, van de drop wel, maar dat ik daar eigenlijk dan van blijf eten, en dat wil ik zelf dan ook wel voorkomen.
Ik moet erbij zeggen dat ik zo een pond weg snoep, niet echt bevorderlijk voor iemand die bezig is voor een rookvrij leven.
Dan slip ik zo dicht, om over andere ongemakkelijkheden maar te zwijgen.

Terug naar de begeleiding, want daar hadden we het over, hoewel ik de pleisters bij het kruidvat had gekocht, bleken deze gewoon te worden vergoed, en zelfs te worden opgestuurd.
En ja, daar ben ik natuurlijk voorstander van, wie niet, dus doe maar dan, dus direct verstuurd, en nu maar wachten tot deze worden geleverd.
En laten we eerlijk zijn, het scheelt toch wel weer een berg geld, wat ik dan weer uitspaar.

Na een gesprek van een een klein half uur, stond ik weer buiten, met een toezegging dat er pleisters kwamen en een nieuwe afspraak voor over een maand.
We kunnen dus nog wel even vooruit, zou ik denken, dus zelf maar verder aan een rookvrij bestaan.

Zelfde vraag als de huisarts, hoeveel rookt u?

Nu ben ik resoluut gestopt met roken, de huisarts vond dat al een vreemd iets, maar die begeleidster zat ook al vreemd te kijken.
Ook zij kwam met de vraag hoeveel ik rookte per dag, wat is dat toch met die vraag, een wedloop of zo?
Hebben rokers niets anders per dag te doen dan alleen maar peuken tellen.

Nee, ik heb ze nooit geteld, ga dat niet doen ook, wat ik doe is een rookvrij bestaan opbouwen, omdat ik dat wil, niet om jullie cijfers op peil te houden.
Ja ik rookte best wel veel zo eerlijk ben ik dan ook wel weer, en ik weet dondersgoed waar ik mee bezig ben, en laat me niet van mijn uitgestippelde pad afwijken.

Vanaf nu ga ik één keer per week een verslag over het stoppen met roken schrijven, omdat dagelijks voor mij toch wel een wat lastigere opgave is.
Tijd om de nicotinepleister te vervangen, een fijne dag verder, ik ga er ook weer wat van maken, tot volgende week!