Schiedam op z’n mooist, of toch niet

Schiedam, ik ben er geboren en getogen en ben er al twee en twintig jaar weg, toch kom ik er met grote regelmaat, voor een bezoek aan vrienden en vriendinnen en familie.
Maar onlangs ben ik er geweest als een soort toerist, gewoon eens gewandeld door het centrum en nieuwland, kortom een klein rondje door Schiedam.

Schiedam heeft nog steeds een mooi centrum

Laat ik eerlijk wezen, had Schiedam vroeger lelijke oude panden staan die rijp voor de sloop waren, tegenwoordig hebben ze daar nieuwbouw staan wat zo niet nog lelijker is.
Neem het oude hemaplein, officieel het het Land van Belofte, waar vroeger een nood gebouw van de hema stond, nu staat er een betonnen gebouw wat totaal geen uitstraling heeft.
Het is log, zeer hoekig en nogmaals het ziet er niet uit, en als je de stad binnen komt wordt dat op je netvlies geprojecteerd.
Gelukkig, aan de linkerkant (zie de foto hier onder) staan nog wat oude gebouwtjes, wat tenminste nog wat van de oude historie van Schiedam doet denken.

Gelukkig is het centrum groter dan alleen het hemaplein, en ik vervolg mijn wandeling dan ook verder, en gaat de Broersveld op.
Bij het betreden van deze straat valt mij direct één ding op, auto’s zijn hier niet echt meer welkom, en dat doet deze straat enorm goed.
Want je kunt er lekker wandelen en winkelen, zonder dat je uit de sokken wordt gereden.

Echter, aan het einde van de Broersveld staat de passage, een monster van een winkelcentrum wat destijds een enorme hit zou worden voor het winkelend publiek, maar niets is minder waar, het is er grauw, stil en verlaten.
Evenals de Hoogstraat, ooit een bruisende winkelstraat, nu een gewone straat met hier en daar wat winkeltjes.
Bestaande winkeltjes die leegstaan worden zelfs omgebouwd naar woonhuizen, nee de Hoogstraat heeft definitief zijn winkelstatus verloren.

Veel nieuwbouw in Schiedam West

Nu heb ik zelf in Schiedam op verschillende plaatsen gewoond, waaronder het Fabriplein.
Tijdens een kort maar leuk gesprekje met een vriendin uit mijn jongere jaren, kon ze mij vertellen dat het Fabriplein totaal was herbouwd, en dat alleen het muurtje er nog stond.
Nu is het vanuit het centrum niet zo heel lastig om daar te komen, dus snel wandelde ik die kant uit.
En tot mijn stomme verbazing zag ik dat ruim zeventig procent was gesloopt en herbouwd.

Wat mij opviel is dat men heeft getracht om de huizen in de oude stijl te herbouwen, en ja dat is deels wel gelukt.
Het plein oogt best wel een heel klein beetje de sfeer van weleer, maar aan de andere kant ook weer niet.
Nee, gemengde gevoelens bij het zien van het plein.

Het is dan ook een hele kleine sprong naar de Aleidastraat, en daar trof ik ook redelijk wat nieuwbouw aan.
En op het moment dat ik daar woonde stonden er al panden tussen waarvan ik dacht, gooi maar plat en zet er iets nieuws voor neer.
En dat hebben ze dan ook gedaan, en niet zo beetje ook, en ja eerlijk is eerlijk het is er wel op vooruit gegaan.

Nieuwland is nog steeds een zooitje, maar wordt verbeterd

Na een kleine wandeling door Schiedam West te hebben gedaan heb ik koers gezet naar Nieuwland.
Deze wijk staat al tientallen jaren bekend als achterstandswijk, flats die zijn verpauperd en de rommel die er op straat ligt geven je ook dat gevoel.
Gelukkig is de Mgr. Nolenslaan als winkelstraat nog steeds een goed bezocht winkelcentrum, beter dan de hoogstraat.

Op het moment dat ik de bovenstaande foto maakte, was het begonnen met licht te regenen.
Echter kort daarvoor liep ik onder de luifel door, waar het ondanks de corona gezellig druk was, overal stonden mensen met elkander te praten, of te wachten tot men naar binnen kon.
Ja, de gezelligheid is daar nog steeds wel troef.

Aan de andere kant van de mgr Nolenslaan, trof ik heel wat anders aan, flats die klaar waren om te worden gesloopt.
Alle woningen staan leeg, auto’s staan er niet meer, en de betreffende straten zijn omheind met hekken van de sloper die binnenkort zal gaan starten.
Ja op sommige punten is men goed bezig in de jeneverstad.

De jeneverstad op z’n mooist

Zeg nou zelf, het mooiste bezit wat Schiedam heeft zijn de molens die er staan, veelal uit de tijd dat Schiedam nog een echte jeneverstad was.
De tijd dat als je zwart Nazareth zei, men direct wist wat er bedoeld werd, de tijd dat de jenever bijna op elke straat hoek werd gebrouwen.
Nog een aantal molens zijn er nog, al dan niet herbouwd, het is op dit moment één van de weinige trekpleisters die de stad nog heeft.

En wist u, de hoogste molen ter wereld, staat jawel in Schiedam, met een hoogte van 44,8 meter, gemeten vanaf de wiek tot aan de grond, het betreft hier molen de Noord.
De tweede grootste molen ter wereld, die een decimeter kleiner is, is de molen de Vrijheid, ik hoef u natuurlijk niet te vertellen waar die staat, want dat kunt u al raden.

Maar een klein gedeelte van deze stad gehad

Hoewel ik er ben geboren, en ben opgegroeid is eigenlijk bijna niets meer wat het zelfde lijkt.
En natuurlijk we spreken van vooruitgang en verbetering, maar dat is op sommige plaatsen in Schiedam toch wel erg ver te zoeken.

Hoewel de tijd dat ik er was best wel kort was, en het ook nog eens regende, heb ik een aantal plaatsen overgeslagen.
En dat kan natuurlijk maar één ding betekenen, ik moet nog een keer terug om ook daar een bezoek aan te brengen.
Kortom de schiedammers zijn dus nog niet van me af, dus kan ik alleen maar zeggen, tot snel.