Tumor groeit weer, helaas!

De tumor groeit weer, dat was het nieuws wat wij een vrijdag te horen kregen en ondanks dat was het toch een enorme schok.

Tumor groeit weer

Natuurlijk hadden we verwacht na de operatie dat het rustig zou blijven in het hoofd van Mirande.
Met een telefoontje werd er aan deze illusie een einde gemaakt, de tumor groeit weer.

Met z’n telefoontje wordt je even weer met beide benen op de grond gezet, de rauwe werkelijkheid doet pijn.
Na het horen van dit nieuws vloeide er natuurlijk de nodige tranen, zowel bij Mirande als bij mij en de kinderen.

En hoewel we onlangs nog met de artsen besproken de operatiewond nog een week langer te laten genezen.
Nu de tumor weer aan het groeien is, is ons geadviseerd toch sneller met de bestraling en chemo te beginnen, en wel zo snel mogelijk.

De tumor groeit weer, en dat betekend dat Mirande op korte termijn weer te maken gaat krijgen met uitval, om over de hoofdpijnen maar te zwijgen.
Gelukkig, ben ik in de positie haar daar in te begeleiden, en haar tot op het bot te verwennen, en ja daar maakt ze stiekem wel eens misbruik van, moet ik schoorvoetend toegeven, maar dat verdiend ze.

Volgende wens gaat in vervulling

Zoals al eerder bekend had ik de kinderen gevraagd dat als ze nog een wens hadden, deze in te dienen bij ons.
Een zeer goede vriend en vriendin van ons, hebben zich ingezet om deze wensen uit te laten komen.
Zo was er een middag naar blijdorp, heeft onze oudste dochter pannenkoeken staan bakken, en wil onze zoon nog steeds naar de bioscoop met zijn moeder.
Alles op alles wordt gezet om dit uit te laten komen.

Ook Mirande had nog een wens, trouwen!
En natuurlijk maken we ons hard om dit voor elkaar te krijgen, en zo zijn we dan ook afgelopen donderdag naar Schiedam gegaan.
Op het gemeentehuis zijn we dan ook in ondertrouw gegaan, en hebben we de grote dag gepland op 18 September 2019.

En natuurlijk wordt dit een enorm leuke dag, en natuurlijk zal dit zeer gezellig worden.
Maar de tumor groeit weer, en dat baart zorgen, vooral als ze midden in het proces zit van bestralen en chemo.
Hoe zal zij deze dag ervaren, en nog beter gezegd, hoe zal ze zich deze dag moeten gaan door worstelen.

Mirande heeft vele vragen

Tijdens ons bezoek aan het emc hebben we aangedrongen op gesprekken met een maatschappelijk werker.
En dat aanvragen van maatschappelijk werk had best nog wel wat voeten in de aarde.
We hebben de artsen echt moeten overtuigen dat Mirande dit nodig heeft, en niet zo beetje ook, want de tumor groeit weer en niet zo beetje ook.

Dagelijks zien we dat ze worstelt met vraagstukken zoals waarom zij hersenkanker heeft.
Maar ook vragen hoe dit is ontstaan, en wanneer wil ze dolgraag weten.
En hoe vaak wij ook aangeven dat we daar nooit achter zullen komen, en dat zelfs de artsen het niet weten, blijft haar bezig houden, waarom zij.

En dan ook de acceptatie, natuurlijk begrijpen we het dat het ontzettend moeilijk is dit te accepteren, maar maakt ze het zich zelf niet extra moeilijk?
Wij denken van wel, zeker nu de tumor weer groeit lijkt het ons verspilde energie.
Kortom het wordt tijd dat ze hierover met iemand gaat praten, iemand die ervaring heeft met hersentumoren, een specialist dus.

Gelukkig heeft ze iets om naar uit te kijken, iets leuks, iets wat ze zelf wilt, een bruiloft, haar wens gaan we vervullen.
En die dag zullen we zeker niet aan ons voorbij laten gaan.