Verkeer regelen in 2020!

Wie had begin 2020 kunnen bedenken dat verkeer regelen mijn baan zou worden, ik zelf niet, maar heb ik er spijt van, totaal niet.
Een terugblik op zeg maar het eerste half jaar als verkeersregelaar.

Verkeer regelen door het hele land

Soms raak je met mensen in gesprek die vaak met het argument komen ” dit werk moet toch saai en vervelend zijn, heel de dag bij een hek staan?”
Mensen zien je daar in een fractie bezig zijn, maar weten vaak niet wat er allemaal meer bij komt kijken.
Vaak geef ik dan ook een uitleg, en met plezier van wat wij allemaal doen.

Vooral als je erbij vertel dat je praktisch door bijna het hele land reist.
Dat je bijvoorbeeld vanuit Rotterdam reist naar Deurne, een rit van een kleine twee uur, om daar tijdens de werkzaamheden het verkeer in goede banen te leiden.
Ja, die mensen staan aandachtig te luisteren, en hebben op een bepaalde manier in eens respect voor wat wij doen (lees verder onder de foto).

Geen dag is het zelfde

Toen ik met dit werk begon, wist ik niet wat mij te wachten stond, sta je ergens bij de ingang van een fabriek het personeel naar de parkeerplaats te begeleiden.
Voetgangers tijdens de corona maatregelingen de mensen in een winkelstraat er op te wijzen dat ze rechts moeten lopen en anderhalve meter afstand moeten houden.

Nee, gelukkig niet, we zijn eigenlijk een soort circus dat het land doorkruist.
Zo sta je op maandag bijvoorbeeld de voetgangers te attenderen dat ze even moeten oversteken vanwege werkzaamheden aan een glasvezelkabel in hartje Amsterdam (lees verder onder de foto).

Het straatje waar die kabel de grond in is gegaan, was bij een redelijk druk gedeelte van Amsterdam.
Het moest aansluiting vinden op een winkelplein, dus veel winkelend publiek, terrasjes die overigens door de corona maar slecht werden bezocht.

Een paar dagen later kijk je over de weilanden heen, met de opkomende zon, en met een lichte nevel.
Alleen het contrast al tussen die twee, de drukte van de grote stad en de rust op het platte land.
En dat maakt dit werk zo aantrekkelijk, geen dag is het zelfde.

Bij weer en wind, dag en nacht

Verkeer regelen, we kunnen veel in goede banen leiden, echter het weer laat zich niet temmen.
Zo sta je het ene moment met 12 graden met een zwak zonnetje te genieten, en in de verte zie je al een grote regenbui aankomen.
Op de plaatsen waar we staan zijn negen van de tien keer geen bushaltes of afdakjes te vinden waar je zou kunnen schuilen.

Nee, het enige redmiddel wat je heb, is je regenkleding die je voor een groot gedeelte beschermen, en daar moet je het mee doen.
Ja, dat is dan weer het risico van het vak, zullen we maar zeggen (lees verder onder de foto).

In de media wordt met grote regelmaat bij grote projecten een nachtelijke afsluiting aangekondigd.
Maar wat men soms niet weet, is dat er ook in de dorpen en steden in de nacht wordt gewerkt.

Als we bij het krieken van de dag nog het verkeer regelen zie je de mensen heel verbaasd kijken als bijvoorbeeld een zebrapad en de verkeerstekens opnieuw zijn aangebracht.
Met grote ogen staan ze te kijken hoe de laatste handelingen worden verricht, en komen naar je toe met de vraag, is dit afgelopen nacht gebeurt, moest u de hele nacht het verkeer regelen?

Jazeker verkeer is er dag en nacht, dus verkeer regelen gebeurt ook dag en nacht, maar het resultaat van deze werkzaamheden is wel dat u en uw kinderen net weer een stukje veiliger kunnen oversteken.
En dat zet mensen aan het denken, dat het werk van een verkeersregelaar toch niet zo maar iets is.

Mijn navigatie zegt dat ik hier door moet

De meeste Nederlanders vinden auto rijden geweldig, het is vaak zelfs een hobby, ze rijden vele kilometers om wat van het land te zien.
Vooral in tijden van vakantie schuift er heel wat kilometers onder de auto door.
Tot ze in eens op een afzetting stuiten, negen van de tien keer verzint men een smoes om maar niet te hoeven omrijden.

Een veel gehoorde smoes is ‘ mijn navigatie zegt dat ik hier door moet ‘, standaard is mijn antwoord dan, ‘ en ik zeg van niet!’
Je bindt een klein gesprekje aan, en je komt er achter dat ze op hun vrije dag aan het toeren zijn en al vele kilometers weg hebben.
Maar even omrijden, ja dat is dan weer even te veel gevraagd, en blijft men bij wat de navigatie.
Overtuigen dat als men verder rijd de navigatie zich aanpast aan de route is vaak de enige oplossing.

‘ Ik woon daar, mag ik er langs ‘, vooral bij langdurige werkzaamheden is dat het geval.
Wat men vaak niet weet is dat de omwonende een brief van de aannemer krijgen en op vertoon krijgt men onder bepaalde regels doorgang.
Geen brief, dan kunnen we redelijk een steekproef houden, bijvoorbeeld op welk huisnummer woont u?
Of we vermelden zo iets van ‘ oh dat is dat huis waar dat dak kapel op dit moment wordt geplaatst ‘
Ja, betrapt, maar wel een leuke smoes, en zo zijn er vele die we te horen krijgen.
Maar het blijft wel leuk als mensen het proberen, soms meerdere keren op verschillende momenten.

Ook in 2021 regelen we het verkeer

Nu het jaar er bijna op zit, kijk ik terug naar een baan wat zeer veelzijdig is.
Een baan wat soms kwaad bloed bij weggebruikers zet, maar voornamelijk heeft men begrip voor de situatie.
Verkeer regelen gaan we ook in 2021 doen, en ook met veel plezier.
Voor nu, wens ik al mijn nieuwe collega verkeersregelaars een fijne feestdagen, en een veilig 2021