Verkeersregelaar en Nederland ontdekken

In mijn beroep als verkeersregelaar reis ik een heel groot deel van Nederland af om mijn werkzaamheden te doen waar men dat nodig acht, zo sta je de ene keer in de grote stad, de andere keer op het platteland.
En dan kom je op de meest opmerkelijke plekken en steden die je maar kunt verzinnen.

Verkeersregelaar reist van hot naar her

Nu het mooie weer er aan komt, gaan alle wegwerkzaamheden ook weer van start, en als verkeersregelaar ben je daar vaak bij, vooral bij grote projecten waar een omleiding is ingesteld.
Zo sta je de ene keer in de buurt van Schiphol, niet veel later sta je midden op de Veluwe, om vervolgens in een stad als Utrecht te staan, en zo reizen we wat af.

Nu probeer ik op elke locatie waar ik geweest ben, wel minimaal één foto te maken, maar het liefst meer.
In de drukke stad doe ik dat voornamelijk vlak voor aanvang van de werkzaamheden, op het platte land waar het over het algemeen wat rustiger is doe ik dat tussen neus en lippen door.
Hoofdzaak blijft natuurlijk het verkeer regelen, en alles wat daarbij komt kijken.

Zoals de foto van hierboven, een normaal vrij drukke winkelstraat in Utrecht oogt op het moment van opname zeer rustig, en dat komt dan ook dat deze foto rond half zeven in de ochtend is genomen.
Dat zijn van die momenten dat je even snel de tijd heb om de foto te schieten, want na een klein half uur begon men met de werkzaamheden, en werd het langzaamaan drukker op de weg.
Kinderen die naar school gaan, mensen die aan het werk gaan, kortom op dat moment is Utrecht ontwaakt, terwijl wij al druk bezig zijn.

Alle weer typen komen voorbij, ook regen

Veel mensen roepen het, jullie zijn echte die hards, en staan met weer en wind op de weg, en dat klopt ook, zo waren we onlangs aanwezig bij werkzaamheden in Woerden.
Plus punt was dat de werkzaamheden wel mee vielen, echter het weer was op sommige momenten wel een spelbreker, en viel de regen met bakken uit de hemel.
En heel soms heb je dan de gelegenheid om heel snel een foto te schieten van het centrum van Woerden, zoals de onderstaande foto.

Het contrast kan soms niet groter

En zo sta je in de regen in Woerden, en niet veel later sta je aan de rand van een bos midden op de Veluwe, en wel bij het plaatsje Renkum.
Overigens is dat voor mij geen onbekend terrein, maar wel weer leuk om eens terug te zijn op de plaats waar ik vroeger met mijn vrouw en kinderen verbleef.

Dan sta je als verkeersregelaar heerlijk in de lente zon, te genieten van het landschap, uiteraard met een schuin oog.
Gelukkig is het geen vakantie tijd, want anders was het qua verkeer een stuk drukker geweest, dus hebben we zo nu en dan eens tijd om eens de camera er bij te pakken, en wat foto’s te schieten.
Zoals de onderstaande foto, aan de rand van het bos, nou ja de rand, een metertje of twee naar binnen gestapt en de foto geschoten.

Door naar het andere uiterste

Als je bij Renkum staat, komt er regelmatig nog wat voorbij, deze mensen hou je even aan, en vraagt wat het doel is om ons zomaar even te komen bezoeken.
Natuurlijk komen ze niet voor ons, maar hebben ze de bestemming daar aan de weg, en het is een beetje afhankelijk of men het erf op kan rijden vanwege de werkzaamheden.
Dan ben je lekker bezig met zo nu en dan een praatje pot, en je geeft zo nu en dan informatie over de omleidingsroute.

Maar wat, als je op een landweg staat, waar fietsers gewoon ongestoord mogen doorrijden, en auto’s dienen om te rijden, alleen die auto’s kun je over de dag genomen op drie vingers tellen.
Dan is dat een dag dat je zeer weinig te doen heb, heel weinig, en natuurlijk je ruimt je tas een beetje op, kijkt of je portofoon nog werkt, en schoon is.
Evenals de zaklamp controleer je en maak je schoon waar nodig, kortom je moet jezelf zien te vermaken.

Ook op die dag, gelukkig een zonnige dag, en met twintig graden zelfs zeer aangenaam te noemen.
En ik had het al vaker gezegd, je komt soms op plaatsen waar ik het bestaan niet eens van afwist, zo ook dit dorpje, Rilland wat in de provincie Zeeland ligt.

De weg was stil, zo nu en dan raast er een trein door het landschap, maar verder eigenlijk niets.
En zie je zelf dan maar een te vermaken, gelukkig in het kader van de controle van de portofoon had ik met mijn collega contact aan de andere kant van het project.
Aanspraak hadden we dus wel onderling, maar naar mate de dag vorderde was de lol er dan ook wel vanaf.

Tussendoor had ik alle tijd om een aantal foto’s te schieten van het prachtige Zeeuwse landschap.
Ja, als verkeersregelaar reis je heel wat af door het land, en kom heel vaak op de mooiste plekjes van Nederland, en dat maakt dit werk zo enorm boeiend.