Wilsonbekwaam en euthanasie bij hersentumoren

Is iemand met een hersentumoren wilsonbekwaam of niet, en heeft dit gevolgen voor de uitvoering van de euthanasie, in het geval van Mirande helaas wel.

Wilsonbekwaam en euthanasie

Onlangs had ik op het winkelcentrum een gesprek over Mirande.
Tijdens dit gesprek kwam de euthanasie ter sprake, en waarom dit niet was uitgevoerd.
Was Mirande Wilsonbekwaam voor euthanasie?

Laten we eerst even duidelijk maken dat Mirande kort na de diagnose direct een euthanasie verklaring had opgesteld, en ondertekend.
Daar in stonden haar wensen vermeld, en duidelijk waar de grens lag voor haar.
Onnodig lijden was voor haar uit den boze.

De verklaring hadden we een groot aantal dagen besproken.
Want je wilt natuurlijk zekerheid hebben, dat ze er voor de volle honderd procent achterstaat.
En dat stond ze, en op het moment dat ze deze tekende was ze nog zelf wilsbekwaam en nam ze dus de beslissing vol overtuiging.

Waarom dan toch geen euthanasie?

Mensen met kanker hebben vaak uitzaaiingen naar de rest van het lichaam.
Denk aan bijvoorbeeld darmkanker wat zich ook nestelt in bijvoorbeeld nieren, lever en bijvoorbeeld de slokdarm.
Ook vanuit de hersenen is dit mogelijk.

Mirande had het type glioblastoom, en had ook inderdaad uitzaaiingen, maar wel alleen in het hoofd.
De rest van het lichaam was schoon, en geen enkel spoortje te vinden.

En dat maakte de euthanasie lastig voor haar, hoewel ze alleen nog maar op bed lag, was het lichaam nog fit.
Te fit voor euthanasie wist de huisarts te vertellen, uitgaande van zijn expertise.

En juist omdat de tumoren op verschillende plekken in de hersenen zaten, maakte het lastig om op een gegeven moment te bepalen of ze wilsbekwaam was.
In een later gesprek met de huisarts bevestigde hij ook dat hij er moeite mee had om te bepalen of ze wilsbekwaam was.

Wat is dat, wilsonbekwaam

Mensen met een of meerdere hersentumoren kunnen geleidelijk de grip op hun leven kwijt raken.
Op welk vlak dit gebeurt is moeilijk te zeggen, dit is namelijk afhankelijk van waar de tumoren zich in de hersenen bevinden.

Zo kan men de grip op het leven kwijt raken en zelf geen beslissingen meer nemen.
Andere mensen kunnen bijvoorbeeld zich zelf niet meer concentreren op bepaalde zaken.
Weer anderen kunnen agressief worden, en weer anderen worden dement.
Het hangt echt af, waar de tumoren zich bevinden.

Bij Mirande speelde het feit dat ze de concentratie volledig kwijt raakte.
Langer dan vijf minuten ergens over praten lukte haar niet meer in de laatste weken.
Ook sprong ze van de hak op de tak, zo hadden we het over een boterham met pindakaas, en een seconde later had ze het over dat de keuken moest worden verbouwd.
Ze werd dus erg verward in haar geval, dus was ze op dat moment wilsonbekwaam?

De laatste week van haar leven, ja toen was ze wilsonbekwaam.
Ze kon praktisch zelf niets meer, en maakte nog maar slecht contact met de mensen om haar heen.
Wij hadden de indruk dat in haar laatste dagen zowel naar mij, als naar haar kinderen geen besef meer had wie we nu waren.
We werden vooral ik zelf totaal genegeerd als of je een vreemde was voor haar.

Een vreemd fenomeen om dat te moeten mee maken, dat de vrouw waar mee je 28 jaar een relatie mee had, je niet meer herkende.
Haar vriendin, ja die kon nog steeds met haar communiceren, die herkende ze toch nog wel, gelukkig maar.

Geschrokken reacties de afgelopen tijd

Nu heb ik de afgelopen tijd enorm veel mensen gesproken, en kwam het bovenstaande iedere keer weer ter discussie.
De reacties daar waren over het algemeen het zelfde, ” waarom wachten artsen zo lang met euthanasie? “

Een echt antwoord kan ik daar helaas niet op geven, wel weet ik dat er voor mensen met hersentumoren wettelijk tussen wal en schip vallen.
In het geval van Mirande was haar lichaam nog fit genoeg, ook een schouwarts kon besluiten niet over te gaan tot euthanasie op het zelfde euvel.

En in hoeverre was Mirande nog wilsbekwaam als het moment daar zou zijn, in onze ogen niet.
Dat zou dus betekenen dat de wet in zulke gevallen onvoldoende rekening houd met zulke mensen.
En daarmee onnodig lijden niet te voorkomen is, en Mirande was daar onder andere het bewijs van.

Onbegrijpelijk volgens heel erg veel mensen, iedereen komt met de zelfde reactie.
En logisch, want niemand verdiend het om zo te moeten sterven, ook al was het bij Mirande via sedatie.
Nee, deze wet moet worden veranderd en snel ook!